Twee jaar geleden kreeg Wim, de broer van Jeroen Meus, de diagnose die niemand wil horen: kanker. “Wim is chronisch ziek, en daardoor ben ik chronisch verdrietig. Maar er is vooral veel hoop: we blijven geloven dat de wetenschap een oplossing zal vinden”, klinkt het hoopvol bij Jeroen in Humo.

“Ik was zo kwaad, zo radeloos. Maar mijn broer zelf heeft het allemaal bewonderenswaardig snel aanvaard. Op een bepaald moment zei hij dat hij het allemaal een plaats had gegeven, en dat het misschien tijd werd dat ik dat ook deed. Dat was confronterend, maar hij had gelijk. En dat probeer ik nu: aanvaarden dat dat kan, een bitch slap krijgen van het leven.”

Jeroen staat telkens weer versteld van zijn broer. “Hij is zo krachtig, zo vitaal! En zijn ziekte heeft onze relatie echt deugd gedaan. ‘Ik hou van jou’: dat zeggen wij nu gewoon tegen elkaar. Dat is de schoonheid van het verdriet.”