Nog dagelijks wordt er bij de Planckaerts over mémé Clara gesproken. "We missen haar allemaal. Ze was de goedheid en zachtheid zelve. Ze zit voor altijd in ons hart. Maar bij mij nog het meest van al", zegt Christa Planckaert in Primo.

Clara werd de afgelopen jaren dan ook constant verzorgd door Christa, haar enige dochter. Als Christa nu iets doet, denkt ze automatisch aan haar moeder. "Als ik naar de winkel ga, denk ik nog altijd: Ik moet ervoor zorgen dat ik snel terug ben. Om voor haar te zorgen."

"Maar ze is er niet meer", beseft een emotionele Christa maar al te goed. "We waren altijd aan het babbelen, mijn moeder en ik. En nu betrap ik mezelf erop dat ik voortdurend tegen onze hond loop te praten", aldus Christa Planckaert.