In het programma ‘Onverwacht’ vertelt Christa Planckaert openlijk over de miskraam die ze had na haar tweede zwangerschap. Nog steeds kan ze niet geloven hoe het ziekenhuis haar behandelde.
Toen Christa Planckaert zeven maanden zwanger was, begon ze opeens bloed te verliezen. Het kindje in haar buik bleek niet levensvatbaar te zijn. “De niertjes werkten niet”, vertelt ze.
Toch moest ze de bevalling laten doorgaan. “Ik kann er me niet veel meer van herinneren”, zegt ze. Het enige dat ze nog wel weet, is dat ze haar doodgeboren kindje zelfs niet mocht zien.
“Ik had het zo graag gezien, al was het maar een foto of zo. Maar niks, niks heb ik ervann mogenn zien. Ik heb nachtmerries gehad”, klinkt het.
Het ziekenhuispersoneel maakte het er niet gemakkelijker op. “Ze legden mij daar in de materniteit op een kamer waar ik alle baby’tjes hoorde wenen”, vertelt ze. “Ik moest daar weg, ik werd zot”, zegt ze vol emotie.
Achteraf hebben ze het kindje, een zoontje, begraven. “De naam zou Roberto geweest zijn”, klinkt het.
