“Ik heb thuis een zoon die mij altijd doet schrikken. Dat is echt zijn lievelingsbezigheid”, vertelt Jeroen Meus. “En hij is er goed in ook. Dan gaat hij in de kast zitten wachten om mij dan een bult te doen verschieten.”

“Maar ik doet dat wel terug, natuurlijk”, gaat Meus verder. “Ik mag het eigenlijk niet vertellen, want dat is bijna kindermishandeling. Ik heb ooit plastic kakkerlakken gekocht en die in zijn bed gelegd. Toen deed hij zijn bedje open… Stephanie zei achteraf: ‘Ben je nu knettergek geworden? Dat is een kind van 6 jaar!’ Maar hij was begonnen, hé!”, lacht Jeroen. “Toen was het kot te klein, dat had ik niet mogen doen.”