‘Ik wou absoluut nog eens terug naar de plek waar ik een kleine zeven maanden geleden ben geboren. Maar liever niet zoals nu. Ik ben een beetje ziekjes’, schrijft Karl Vannieuwkerke in naam van zijn zoontje Jack Odile. ‘Het is iets met drie letters en een hele ingewikkelde naam. Ik kan er moeilijk door ademen en moet veel hoesten.’

‘Die buisjes en darmpjes vind ik wel ambetant. Die stamp ik er wel af als de gelegenheid zich voordoet. Daarnet kwam een hele lieve meneer helpen om mij beter te laten ademen. Ik mag hier waarschijnlijk nog een paar dagen blijven en mama en papa ook. Zij slapen hier om de beurt. Gelukkig heb ik vanuit mijn kamer een mooi uitzicht op de torens van Brugge. Het komt wel goed met me, met al die lieve mensen hier rond me.'