Dat Zita achttien jaar geworden is doet Koen wel iets. “Er gaat dan veel door je hoofd”, bedenkt hij zich in Story.

“Je beseft plots dat de tijd heel snel gaat en dat je zoveel dingen met je kinderen wil doen. Al zit ik hier nu ook weer niet een traantje weg te pinken, hé.”

“Ik bekijk het allemaal met een grote, brede glimlach. Achttien is zo’n mooie leeftijd die je veel kansen biedt.”

“Ze moet er volop van genieten. Ja, ik kan haar en Nono makkelijk loslaten.”