Kato Callebaut heeft nog waardig afscheid kunnen nemen van haar moeder. “En dat was heel belangrijk voor mij en mijn zus”, vertelt ze in Dag Allemaal.

“Onze moeder-dochter-band is altijd gewoon goed gebleven. Ik was dan wel snel zelfstandig, voor de kleine onnozele dingen kon ik haar blijven bellen.”

“Op het einde maakt hoe goed je band was niets meer uit, heb ik gemerkt. Je wilt er op dat moment gewoon zijn.”

“We hebben op haar ziekbed nog herinneringen opgehaald, gelachen met onnozele dingen om haar gerust te stellen. Daar ben ik dankbaar voor. Het afscheid was keizwaar, maar tegelijk heel mooi.”