Helmut onthult in Humo de pijnlijke waarheid over zijn eerste huwelijk. “Mijn eerste vrouw en ik hebben elkaar toen erg beschadigd.”

“Het roepen, het schelden: het waren allemaal woorden die we er impulsief uitgooiden, maar die we vervolgens niet ongedaan kunnen maken.”

“Want je kunt wel een ruzie bijleggen, maar het lelijks dat je naar elkaar geroepen hebt, krijg je nooit uitgewist.”

Helmut wilde de relatie zo graag laten lukken, ook al omdat zijn ouders uit elkaar gingen toen hij zes jaar was. “Toen ik een relatie had, moest die blijven bestaan.”

“Zeker toen we ook nog een dochter hadden. Terwijl ik al veel eerder had moeten denken: dit is niet slim, ik moet die droom loslaten.”